Moja praca polega na…
Zarządzaniu restauracjami. Razem z bratem i mężem prowadzę firmę, która codziennie przyjmuje setki gości, obsługuje wielkie przyjęcia, na stałe zatrudnia 150 osób. W zespole zarządzającym omawiamy plany strategiczne, wymyślamy nowe projekty, podpisujemy poważne kontrakty, ale także próbujemy pojedynczych dań, naradzamy się z kucharzami i menedżerami, szukamy nowych dostawców, szkolimy personel i, co najprzyjemniejsze, zajmujemy się gośćmi. Zbudowaliśmy tę firmę od jednej niedużej, rodzinnej restauracji, 25 lat temu. Prowadzenie przedsiębiorstwa usługowego, to tylko część szerszego zajmowania się jedzeniem. Kiedyś fascynowało mnie poznawanie obcych kuchni i odkrywanie nowych przepisów, nauka gotowania, dziś koncentruję się na jakości jedzenia, na tym jak powstaje, skąd pochodzi, jak wpływa na nas i na świat wokół nas. Ciekawa jest historia jedzenia i ludzie, którzy ją tworzą, ekonomia, prawodawstwo, które na jedzenie wpływa. Dzielę się wiedzą na ten temat z czytelnikami Wysokich Obcasów, a także wspieram różne działania sprzyjające powstawaniu jedzenia wysokiej jakości. Prowadzę targ dla rolników, promujący skrócenie drogi z pola na stół, warsztaty gotowania, doradzam przyszłym restauratorom.
Zajmuję się tym, ponieważ…
karmienie, usługiwanie, sprawianie ludziom przyjemności, jest aktywnością o wielkiej sile zwrotnej. Moja praca jest jak przyjmowanie gości w domu, trochę przygotowań, a potem dużo wspólnej zabawy. Nieustająco mnie to kręci.
Moje największe zawodowe wyzwanie.
Jeśli chodzi o restuarcje, to najtrudniejsze jest utrzymywanie niezmiennej jakości usług, podtrzymywanie atrakcyjności miejsc, które nowe są tylko przez chwilę. To wyzwanie towarzyszy mi stale. W kwestii popularyzowania hasła, że jedzenie jest ważne, rewolucja została dokonana. O jedzeniu mówi się i pisze wszędzie. Teraz jest ważne, by to zainteresowanie przełożyć na rozwój zrównoważonego rolnictwa, na poprawienie warunków życia na wsi.
Wymarzona instytucja kultury to…
taka, która napędza innych do działania. Podobają mi się instytucje i miejsca dobrze zorganizowane, transparentne, takie gdzie jasne są struktury i zależności. Ważna jest dla mnie skuteczność, wspaniałe pomysły to za mało, trzeba jeszcze znaleźć drogę, by je zrealizować.
Kobieta, która mnie inspiruje.
Patrzę z uznaniem na Alice Waters z Kalifornii. Jej działalność zaczęła się od rewolty studenckiej w latach sześćdziesiątych i refleksji, że wybór jedzenia, to nie tylko decyzja dotycząca własnego ciała, ale równocześnie wyraz poparcia, dla określonego modelu rolnictwa, państwa. W swojej restauracji postawiła na produkty sezonowe i lokalne, była pionierką budowania porozumienia między producentem, restauratorem i klientem. Uczestniczy w wielu projektach społecznych związanych z poprawieniem jakości jedzenia i dostępnością dobrego jedzenia dla wszystkich. Zamieniła asfaltowe boiska publicznej szkoły w Berkley w organiczny ogród warzywny. Uczniowie uprawiają ziemię, zbierają plony i uczą się gotować zdrowe posiłki. Te umiejętności będą miały zasadniczy wpływ na ich życie.
Biogram
Agnieszka Kręglicka – warszawska restauratorka wraz z bratem Marcinem posiadają osiem restauracji: meksykańską Elpopo, greckie tawerny Meltemi i Santorini, włoską trattorię Chianti, Piątą Ćwiartkę na Zamku Królewskim, Opasły Tom, zabytkową Fortecę, oraz Klub Bankowca. Ekspertka w dziedzinie kulinariów i żywienia. Autorka książek kulinarnych oraz programu telewizyjnego ,,Para w kuchni ‘’ dla Kuchni TV. Felietonistka Wysokich Obcasów oraz miesięcznika Dziecko. Członkini i propagatorka Organizacji Slowfood Warszawa.
Twórczyni targu producentów zdrowej żywności w Fortecy. Firma Kręgliccy Restauracje i Catering w tym roku świętuje swoje 25 – lecie.
Linki