Moja praca polega na…

Odpowiadaniu na potrzeby kulturalne społeczności, która egzystuje w niewielkiej wspólnocie. Czasami śmieję się, że nasza gmina – Kłodawa – to kilka wieżowców w ościennym mieście wojewódzkim. Tym bardziej warto żeby pani z klatki numer 3 numer mieszkania 4 spotkała się w bibliotece z nami – wiejskimi bibliotekarkami, aby poszperać między regałami i odnaleźć świat, w którym zanurzy się przy wieczornej lekturze.

Zajmuję się tym, ponieważ…

Zajmuję się tym, ponieważ…książka to początek. Wokół niej przestrzeń (niecałe 200 m²), regały, działy, czytelnia, quasi-kino i izba pamięci. Ta przestrzeń to miejsce spotkań, począwszy od małego dziecka, które jeszcze nie pisze i nie wie, co począć, bo nie potrafi wpisać się do zeszytu odwiedzin, poprzez młodzież realizującą się w bibliotecznych projektach, dyskutantkach z klubów książki, miłośników X Muzy, seniorów i wreszcie członkach stowarzyszenia „OKO-Oblicza Kłodawskich Okolic”, którzy działają, bo wierzą w sens istnienia bibliotek.

Moje największe zawodowe wyzwanie.

Nadanie marki kłodawskiej bibliotece: Korzystam z biblioteki, bo warto. Tu znajdę ofertę dla mnie, dla mojej rodziny. Mogę się spotkać z ludźmi, którzy mają pasje. Nie będę wartościowany. Mam swobodę wypowiedzi, bo znalazłem się w apolitycznym, aplotkarskim miejscu.

Wymarzona instytucja kultury to…

Miejsce, do którego chce się wracać.

Kobieta, która mnie inspiruje.

Za trudne pytanie.

Biogram

Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim oraz podyplomowych studiów bibliotekoznawstwa i informacji naukowej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Bibliotekarka, dyrektorka Gminnej Biblioteki Publicznej w Kłodawie. W latach 2004-2009 prezeska stowarzyszenia „Otwarty Krąg”. Od 2012 roku prezeska stowarzyszenia „OKO-Oblicza Kłodawskich Okolic”. Koordynatorka projektów Programu „Równać Szanse”, realizatorka projektu Cyfrowe Archiwa Tradycji Lokalnej przy kłodawskiej bibliotece, moderatorka Dyskusyjnych Klubów Książki w Kłodawie. Absolwentka VIII Edycji Programu Liderzy PAFW. Autorka zbioru Międzyczas, którego nie ma i inne prozy.

Linki

Biblioteka Kłodawa

Oblicza

Magdalena Turska współpracuje z Anną Sienkiewicz – Rogowską

Moja praca polega na…

Zajmuje się ePR oraz mediami społecznościowym w Institute of Design Kielce. Jestem również jedną z koordynatorek akcji społecznej Zapraszamy do stołu – najpopularniejszego cyklu wydarzeń odbywających się w Instytucie. Akcja społeczna Zapraszamy do stołu zrodziła się z potrzeby aktywacja pokolenia Y — ”generacji Net” silnie skupionej na wykorzystywaniu nowych technologii, a jednocześnie dążącej do tworzenia trwałych relacji poza światem wirtualnym. Zapraszamy do stołu jest ideą, która pozwala mieszkańcom naszego miasta tworzyć nową jakość i przynależeć do lokalnej wspólnoty. Zajmuje się także organizacją kieleckich spotkań Geek Girls Carrots – kobiet kochających nowe technologie.

Zajmuję się tym, ponieważ…

Ogromną przyjemność sprawia mi praca z ludzi – zarówno on-line jak i off-line. Praca daje mi dużo satysfakcji, ponieważ każdego dnia zmagam się z nowymi wyzwaniami, szukam nowych rozwiązań, a przede wszystkim mam ogromną przyjemność współpracować ze świetnym zespołem, jakim są pracownicy Instytutu. W mojej pracy spotkam się z reprezentantami klasy kreatywnej i lubię myśleć, że ja również do niej należę.

Moje największe zawodowe wyzwanie.

Mam nadzieje, że jest jeszcze przede mną. Może napiszę jak sobie je wyobrażam. Na pewno chciałabym, aby łączyło w sobie dziedziny, które najbardziej mnie interesują - design zrównoważony i nowe technologie. Myślę, że sporym wyzwaniem będzie koordynacja i zorganizowanie konferencji z zakresu projektowania komunikacji, która odbędzie się w IDK w październiku.

Wymarzona instytucja kultury to…

Instytucja, będąca odpowiedzią na potrzeby społeczności. Instytucje kultury mają edukować i pobudzać kreatywność. Bardzo istotne jest jednak również to, aby zawsze były otwarte na ludzi i uwzględniały ich potrzeby. Najlepszą wizytówką instytucji jako marki są przedstawiciele lokalnej społeczności, którzy należą do jej ambasadorów.

Kobieta, która mnie inspiruje.

Margaret Bourke-White pierwsza kobieta, która była fotoreporterem w czasie II wojny światowej. Jedna z nielicznych kobiet z aparatem, o których możemy przeczytać w podręcznikach do historii fotografii. W życiu prywatnym największą inspiracją są dla mnie Mama i Babcia, dzięki którym nadal mogę realizować moje pasję.

Biogram

Specjalistka ds. mediów społecznościowych oraz ePR w Institute of Design Kielce. Jedna z koordynatorek akcji społecznej „Zapraszamy do stołu”. Absolwentka Akademii Świętokrzyskiej na kierunku biologia, specjalizacja immunologia. Ukończyła Studium Fotografii na wydziale architektury Politechniki Krakowskiej. W zeszłym roku odpowiadała za wydanie Pulsu Przedsiębiorczości edycja Design i Social Media dla Kieleckiego Parku Technologicznego, organizowała szkolenia “Social Media jako narzędzie pracy dla projektantów i designerów”. Obecnie pracuje nad cyklem konferencji dotyczących Projektowania Komunikacji, w tym projektowania komunikacji wizualnej w sieci oraz koordynuje drugą edycję akcji „Zapraszamy do stołu”. Jej hobby to nowe technologie, design oraz fotografia.

Linki

IDKielce

Paulina Dulnik współpracuje z Agnieszką Kręglicką

Moja praca polega na…

Budowaniu “mostów” między społecznością gminną a szeroko pojętą kulturą, reprezentowaną przez prowadzoną przeze mnie placówkę. Naszym celem jest redefiniowanie pojęcia kultury dworskiej i poszukiwania nowego znaczenia dla tego terminu. Razem z naszymi pracownikami staramy się tworzyć nowe inicjatywy kulturalne czy zajęcia edukacyjne, które pozwalają nam poszerzać wiedzę ich uczestników, tworząc przy tym przyjemną atmosferę skłaniającą do twórczych działań.

Zajmuję się tym, ponieważ…

Chce pokazać, że mimo peryferyjnego charakteru naszej placówki możemy znacznie wpływać na kształtowanie naszego otoczenia oraz postaw jego mieszkańców. Mam nadzieję, że jeżeli uda mi się wybić z naszymi działaniami, zainspiruję w ten sposób innych do pracy w podobnych miejscach.

Moje największe zawodowe wyzwanie.

Mam nadzieję, że to największe jeszcze przede mną.

Wymarzona instytucja kultury to…

Ta, w której zachodzi nieustanny ferment twórczy, miejsce wypełnione kreatywnymi ludźmi i ideami, które przeradzają się w ciekawe inicjatywy kulturalne aktywizujące ich odbiorców.

Kobieta, która mnie inspiruje.

Jest nią każda silna kobieta, która umie walczyć o siebie i swoje przekonania. Kobieta, która inteligentnie i stanowczo, ale zawsze z uśmiechem i urokiem, potrafi zaznaczyć swoją obecność w świecie. Wzorców do naśladowania jest wiele, ale szczególnie bliskie temu profilowi i mi są artystka Paulina Ołowska oraz dyrektorka BWA w Tarnowie Ewa Łączyńska-Widz.

Biogram

Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Obecnie kierowniczka Dworu w Dołędze (oddział Muzeum Okręgowego w Tarnowie) oraz współzałożycielka i wiceprezes Fundacji Kultura W 2011 roku asystentka projektu „Tarnów 1000 lat nowoczesności”. W 2012 jedna z kuratorek zorganizowanej w Pradze wystaw „Between Steps”, ukazującej dzieła młodych czeskich artystów. Współtwórczyni projektu „Posłuchaj fotografii. Wstęp do mówionej historii fotografii polskiej” w ramach projektu „Fotografia w życiu codziennym”(Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Miesiąc Fotografii 2012). Współautorka książki Modernizmy pod red. Andrzeja Szczerskiego (2013).

Linki

Kultura na dworze

Aleksandra Idler współpracuje z Joanną Mytkowską

Moja praca polega na…

Myśleniu. Szukaniu rozwiązań. Nieustającym czytaniu, pisaniu, redagowaniu i współpracy z różnorodnymi ludźmi z sektora kreatywnego. Wnikliwie przyglądam się też teatralnym widzom. Po dziesięciu latach patrzenia krytycznie na działania teatralne i dziennikarskie oraz komentowania tej rzeczywistości, pracuję nad tym by z zespołem innych ludzi tworzyć publiczne miejsce, do którego i ja i inni chodzą z przyjemnością.

Zajmuję się tym, ponieważ…

W pracy spotykam innych ludzi, którzy zarażają mnie swoją pasją i absolutnym zaangażowaniem. Marzy mi się, by z tego co lokalne uczynić europejską markę, teatr o własnej niepowtarzalnej narracji zbudowanej z tego, co dla Śląska najistotniejsze, a uniwersalne w kategorii zbiorowości.

Moje największe zawodowe wyzwanie.

By teatr intrygował i na równi konkurował z innymi sztukami czy formami rozrywki. A z osobistej perspektywy by nigdy nie popaść w rutynę, nie dać się zaszufladkować i nie „szufladkować innych”.

Wymarzona instytucja kultury to…

Miejsce niezależne, wolne od różnych wpływów czy polityki. Miejsce nieprzewidywalne, w którym trwa nieustający intelektualny ferment.

Kobieta, która mnie inspiruje.

Pina Bausch, choreografka i jedna z największych reformatorek tańca współczesnego. Imponuje mi determinacja, z jaką tworzyła swój autorski zespół i teatr oraz to, że działała pozornie na przekór temu, co akceptowane czy modne. To kobieta, która wyznaczała innowacyjne trendy i działania w obszarze sztuki. No i uwielbiam ją za zdanie: „Nie obchodzi mnie, jak poruszają się ludzie. Obchodzi mnie to, co ludzi porusza”.

Biogram

Rocznik 1980. Ślązaczka. Od 8 miesięcy jestem kierowniczką literacką i rzeczniczką prasową Teatru Śląskiego. Jestem absolwentką Kulturoznawstwa (teatrologia na Uniwersytecie Śląskim oraz program Erasmus na Uniwersytecie w Atenach), ukończyłam także podyplomowe studia Design Management (Zarządzanie Innowacją). Od prawie dekady jestem dziennikarką lokalnej Gazety Wyborczej i wykładowczynią (zajęcia z teatru, kultury popularnej i projektowania usług dla gastronomii). Przez trzy edycje wraz z Jackiem Sieradzkim i Łukaszem Drewniakiem współtworzyłam jako selekcjonerka program Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje”. Ostatnie trzy lata pracowałam w kadrze unijnego projektu Design Silesia. Po godzinach piszę recenzje kulinarne i jestem blogerką (blog Ostryga). Jestem dumna z tego, że od kilku lat prowadzę prywatny dyskusyjny klub książki dla przyjaciół oraz jedyny na Śląsku klub kolacyjny.

PS. I jestem uzależniona od skandynawskiego spojrzenia na pracę i życie.

Linki

Teatr Śląski

Ostryga

Aleksandra Czapla – Oslislo współpracuje z Karoliną Ochab

Moja praca polega na…

Wypożyczaniu książek i innych pracach bibliotecznych. Ponadto pomagam ludziom e-wykluczonym z terenu mojej Gminy, poprzez edukację cyfrową promuję czytelnictwo wśród dzieci i młodzieży. Staram się realizować idee Biblioteki 2.0. Biorę udział przy realizacji różnych przedsięwzięć społeczno-kulturalnych, akcji charytatywnych, działań ekologicznych i rekreacyjnych.

Zajmuję się tym, ponieważ…

Lubię to, co robię, dzięki temu mam możliwość realizowania się oraz kontakt z ludźmi.

Moje największe zawodowe wyzwanie.

Rozkręcenie MultiOsady w Małej Wsi.

Wymarzona instytucja kultury to…

Miejsce, które przyciąga, w którym się dzieją rzeczy małe i wielkie, dzięki którym można czerpać inspirację. To miejsce, w którym każdy czuje się jak „u siebie”. To przepełnieni pomysłami ludzie, którzy współpracują ze sobą i dzielą się wiedzą oraz wzajemnie motywują siebie i innych do działania.

Kobieta, która mnie inspiruje.

Moje trzy typy: W domu – moja mama, która mnie wspiera. W pracy – Elżbieta Śmigielska, przepełniona pomysłami i kreatywnymi działaniami osoba, która wciąga w wir. W mediach: Grażyna Torbicka, która jest dla mnie uosobieniem profesjonalizmu, stylu i klasy.

Biogram

Kustosz Gminnej Biblioteki Publicznej w Małej Wsi. Absolwentka Instytutu informacji naukowej i bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończyła filozofię oraz pedagogikę w Szkole Wyższej im. Bogdana Jańskiego w Warszawie. Obecnie słuchaczka studiów podyplomowych Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Uczestniczka I edycji Akademii Liderów Integracji Cyfrowej i Edukacji. Od 2006 r. związana z instytucjami kultury w Małej Wsi.

Linki

Blog informacyjny GBP

Biblioteka Mała Wieś

Natalia Rakowska współpracuje z Jadwigą Czartoryską

Moja praca polega na…

Kiedy ktoś mnie pyta na czym polega praca kuratorki sztuki, odpowiadam że na wszystkim. Kurator to bardzo ambiwalentny zawód. Z jednej strony specjalista, negocjator, „twardy zawodnik” świata sztuki, z drugiej strony to pasjonat, odkrywca, trochę trickster, przyjaciel artysty. Z tym czym jest praca kuratora, zetknęłam się jeszcze podczas studiów licencjackich i już wtedy wiedziałam, że to jest „to”. Dość wcześnie zaczęłam realizować swoje projekty wystawiennicze i pisać o sztuce. I tak naprawdę trudno mi wyobrazić sobie coś w czym będę się równie mocno spełniać. Moja praca polega trochę na budowaniu łączności pomiędzy artystami a publicznością, a także na poszukiwaniu w sztuce tego, co ważne dla współczesności. Bardzo spodobała mi się definicja kuratora zaproponowana przez Ann Demester, jej zdaniem charakteryzuje go kompetentna intuicja. I chyba to najlepiej określa to czym się zajmuję.

Zajmuję się tym, ponieważ…

Sztuka to moja pasja. Przygotowanie każdej wystawy, napisanie kolejnego tekstu sprawia mi niesamowitą radość i satysfakcję. W momencie wernisażu, publikacji czuję wielkie zadowolenie i chęć podniesienia następnym razem poprzeczki ciut wyżej. Praca kuratorki daje mi możliwość zdobywania co chwilę nowych doświadczeń, wymiany myśli z innymi ludźmi. Oczywiście czasem się boje, bo w kulturze nie jest łatwo, jednak wierzę mocno w sens tego co robię. I tak naprawdę to nie potrafię stać w miejscu.

Moje największe zawodowe wyzwanie.

Myślę, że jeszcze przede mną. Jeszcze nie pokazałam na co mnie stać.

Wymarzona instytucja kultury to…

Instytucja to budynek, miejsce i ludzie. Dla mnie wymarzona instytucja to taka, gdzie na pierwszym miejscu są ludzie. Taka, która tak samo szanuję pracę kuratorów, artystów jak i samą publiczność. Miejsce, które wymaga trochę wysiłku, które nie podaje gotowych rozwiązań, a stawia pytania.

Kobieta, która mnie inspiruje.

Dużo ich. Ale przede wszystkim takie, które idą pod prąd, są silne i mądre, pewne swoich racji. Takie, które wiedzą czego chcą i nie boją się po to sięgnąć. A przy tym potrafią słuchać siebie i innych.

Biogram

Kuratorka, autorka tekstów o sztuce. Publikowała m.in. w Obiegu, Szumie, Opcjach, Punkcie czy Hiro. Ukończyła kulturoznawstwo-kulturę współczesną (w zakresie krytycznej teorii kultury współczesnej) i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Interesuje się pamięcią, krytyką instytucjonalną, problematyką archiwów i socjologią rzeczy. Obecnie doktorantka w dziedzinie nauki o sztuce na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie zajmuje się kwestią polityki pamięci w kolekcjach muzealnych. Swoje projekty realizowała m.in. w Instytucie Polskim w Dusseldorfie, Art Agendzie Novej w Krakowie, podczas festiwalu ArtBoom , czy CSW Kronika w Bytomiu. Współpracuje w galerią Dwie Lewe Ręce i Czytelnią Sztuki.

Linki

Czytelnia Sztuki

Dwie Lewe Ręce

Art Agenda Nova

Marta Kudelska współpracuje z Hanną Wróblewską