Po warsztatach w Warszawie i pracy z mentorkami wszystkie uczestniczki wróciły do swoich miejscowości, by pracować nad strategią rozwoju ich instytucji i organizacji. Intensywnej pracy i konsultacjom towarzyszą także odwiedziny mentorek i Latających Animatorów Kultury.

Pod koniec września Paula Dulnik miała okazję gościć swoją mentorkę Agnieszkę Kręglicką w Institute of Design Kielce:

Podczas naszych spotkań w Warszawie dużo rozmawiałyśmy o planach współpracy IDK z firmą Agnieszki, ale także o tym jak powinien wyglądać dalszy rozwój akcji “Zapraszamy do stołu”.  Miałam wiele pytań i wątpliwości związanych z kierunkiem w jakim powinniśmy się rozwijać. Chciałam też wiedzieć czego unikać i jak sprawdzić by z biegiem czasu nasza akcja zyskiwała na atrakcyjności , a nie stawała się kolejną miejską rutynową imprezą dla zamkniętego środowiska.

Przyjazd Agnieszki był bardzo potrzebny. Z przyjemnością pokazałam jej miejsce, w którym pracuje i w którym to odbywa się akcja Zapraszamy do stołu. Odnoszę wrażenie, że Agnieszce podobało się w Instytucie. Pozytywne wrażenie zrobiły na niej nasze miejskie ule (mam już 5 słoików miodu wyprodukowanych przez nasze pszczoły!) oraz hotel dla owadów. Dużo rozmawiałyśmy o możliwości zorganizowania spotkania w Warszawie, w czasie którego mogłybyśmy porozmawiać o nasze akcji i o idei jaka związana jest z Zapraszamy do stołu. W organizację wydarzenia miałby się włączyć również Slow Food Warszawa. Perspektywa wyjazdu do Warszawy w ramach akcji bardzo nas cieszy, ponieważ środowisko związane z ideą slow food może być dla nas źródłem nowych inspiracji – tak bardzo potrzebnych do przyszłych działań.

Poświęciłyśmy też sporo uwagi sprawą związanym z ewentualną długofalową współpracą Instytutu z firmą Agnieszki, co też bardzo nas cieszy, bo nie ma nic lepszego niż pracować z ludźmi, którzy tak jak my uwielbiają dobre jedzenie!

Jowita opisuje czwartek jako dzień spełnionych marzeń. Zaczęło się od porannej audycji w radiu RDC ( posłuchaj TU), gdzie poczuła moc sprawczą, ponieważ po wyznaniu, że inspiruje ją Bjork puścili jej utwór. Potem pojechała do śniadaniowni Kubek w Kubek gdzie miała robione zdjęcia ze swoją mentorką, Magdą Materną. Stamtąd wybrały się do Muzeum Sztuki Nowoczesnej, gdzie zostały oprowadzone po wystawach Co Widać i Typopolo. Największa atrakcja pojawiła się później – na szybko zorganizowane spotkanie z Andą Rottenberg, guru Jowity. Jak to opisała: „przemiłe, przecudowne popołudnie pod parasolami z rozmowami o sztuce, o roli menedżerki kultury i relacjach pracy menedżera, artysty, producenta…”. Dzień zakończył się premierą sztuki „Medea” w teatrze Polonia. Jowita opisuje ten dzień jako dzień pełen spełnionych marzeń, który zapamięta i który był prawdopodobnie najciekawszym w ciągu całego tygodnia. Podsumowując jej słowami: „nie zdążyłam wypowiedzieć marzenia, a ono się spełniło”.

Ola Idler wspomina pięć dni job shadowingu jako bardzo ważny czas spędzony wśród ludzi pełnych pasji i zaangażowania: „przez całe pięć dni udało mi się otworzyć oczy na sprawy, z których nawet nie zdawałam sobie sprawy. Nabrałam więcej wiary w siebie i to do czego dążę”. W czasie jej pobytu udało jej się uczestniczyć w różnych panelach dyskusyjnych, między innymi z Gregorem Muir’em – krytykiem sztuki, kuratorem, dyrektorem Institute od Contemporary Arts w Londynie, oraz spotkaniach jak to wokół książki „Dom jako forma otwarta”. Dostała masę dobrych rad i wskazówek od inspirujących ludzi. Cieszy się, że mogła poznać strukturę muzeum, uczestniczyć w naradach gdzie słuchała o przyszłości sztuki współczesnej. Cieszy się z wspólnej pracy ze swoją mentorką, Joanną Mytkowską, która z perspektywy doświadczonej kobiety pomagała w urealnianiu planów Oli. Ta z przejęciem mówi „można powiedzieć, że dni spędzone w MSN pomogły mi wybudować fundamenty mojego przyszłego sukcesu”. Nie obyło się bez zadania domowego. Po powrocie planuje zagłębić się w poleconej literaturze. A ma co czytać, bo od mentorki dostała w prezencie wszystkie książki jakie do tej pory wydało Muzeum Sztuki Nowoczesnej! Cóż za radość!

fot. Tomek Kaczor

Paula Dulnik zaczyna rozmowę od tego jak bardzo polubiła swoją mentorkę, Agnieszkę Kręglicką! Spotkały się rano w klubie, gdzie omawiany były kwestie cateringu dla niezwykle ważnych osobistości. Zapamiętała planowany deser – mus chałwowy z robionymi na miejscu sezamkami. Wybrały się następnie na Targ do Fortecy, gdzie miały robione zdjęcia i gdzie spotkały się z Lucyną Zembowicz, ze Slow Food Warsaw i omawiały wspólne projekty. Później znowu przemieściły się, tym razem do Piątej Ćwiartki w Arkadach Kubickiego, gdzie znowu omawiały kwestie cateringu. Paula robiła tam wiele zdjęć wspaniale wyglądających dań. Zdjęcia mają być podstawą do ewentualnej współpracy Kręglickich z Instytutem Dizajnu w Kielcach!

Pracą z mentorką jest zachwycona, dostała w prezencie książkę i poznała całą rodzinę. Podoba jej się system pracy w organizacji Agnieszki Kręglickiej, zachwycała się rodzinną atmosferą a przy tym ogromną profesjonalnością wszystkich pracowników.

Po intensywnym dniu pracy z mentorkami dziewczyny spotkały się w Nowym Teatrze na warsztaty stolarskie “Wióry lecą” podczas których wszystkie razem budowały stół, który zamieszka w biurze Towarzystwa Inicjatyw Twórczych “ę”.

Ania Kozicka pracowała nad pierwszym tekstem dla wersji elektronicznej Wysokich Obcasów, bardzo ją to pochłonęło. Jej mentorka, Paulina Reiter pomagała, dawała uwagi, a następnie przekazała kolejne zadanie – tekst o projektach które robi w swoim stowarzyszeniu. Miała okazję porozmawiać z innymi dziewczynami o Wysokich Obcasach, z obecną naczelną, Agnieszką Jucewicz o tym jak to jest być naczelną, jakie to daje możliwości, jakie niesie za sobą trudności, co należy do jej obowiązków. Ania brała też udział w konsultacjach dotyczących przyszłego numeru Wysokich Obcasów.

Czwartek był spokojniejszy, dzisiaj spokojnie, pisanie, ale będzie też się przyglądać nad czym dziewczyny w redakcji pracują. Dużo radości i satysfakcji przyniósł jej warsztat stolarski, który zapewniło dziewczynom Towarzystwo Inicjatyw Twórczych „ę”. Jak mówi: “potrzebowałam tego wysiłku, manualnej pracy, bo w redakcji jest głównie praca intelektualna”. Warsztat „Wióry lecą” zapewnił dużo inspiracji, myśli nad przeprowadzeniem podobnych działań w Białymstoku. Po warsztacie wracała nocą rowerem przez prawie całą Warszawę, co wywołało bardzo pozytywne odczucia. Po kilku dniach oswajania się z poruszaniem się po Warszawie rowerem czuje się komfortowo, cieszy ją podróżowanie rowerem po mieście. Powoli zdaje sobie sprawę, że program w wersji intensywnej powoli się kończy, a zdążyła się emocjonalnie związać z redakcją i z osobami pracującymi tam, dużo osób w tym krótkim czasie pojawiło się w jej życiu.

Wszystkie uczestniczki mają za sobą pięć intensywnych dni pracy z mentorkami. Dziewczyny mają tyle atrakcji, że ciężko je złapać nawet na kilka minut rozmowy przez telefon.

Aleksandra Czapla-Oslislo intensywnie podgląda co się dzieje w Nowym Teatrze i jak pracuje jej mentorka Karolina Ochab. Ola uczestniczy w spotkaniach produkcyjnych oraz inwestycyjnych, odwiedził je dzisiaj również profesor z Yale. Twierdzi, że najciekawsze jest obserwowanie jak działa instytucja kultury która ma inną strukturę i zależność niż te, które znała dotychczas. Tak działające instytucje widziała w czasie studiów z zagranicą i jest mile zaskoczona, że da się w ten sposób pracować również w Polsce. Nowy Teatr przygotowuje się do premiery spektaklu dla dzieci i Ola miała okazję obserwować próby. Ciekawym doświadczeniem było dla niej obserwowanie aktorów, których zna z trudnych ról w sztukach Warlikowskiego, w tak innym repertuarze. Pokój dzieli nie tylko z Karoliną Ochab, ale również z Piotrem Gruszczyńskim, kierownikiem literackim Nowego Teatru, śmieje się więc, że ma dwoje mentorów.

Dziewczyny mają tyle atrakcji, że ciężko je złapać nawet na kilka minut rozmowy przez telefon. Joanna Wyrwa opowiada o intensywnej pracy z Anną Michalak od rana do wieczora. Pomagała opracowywać program konferencji, uczestniczyła w powstawaniu spektaklu i w spotkaniu w biurze kultury, na którym wręcz w pewnym momencie została sama z nakazem udzielania się i z dumą opowiadała, że jej głos się liczył. Dodatkową atrakcją była wizyta w Muzeum Narodowym z oprowadzaniem kuratorskim po wystawie Gierymskiego. Swoją mentorką jest zachwycona, mówi, że czuje się zarówno jej cieniem jak i członkiem rodziny, ponieważ już dobrze się poznała z mężem i córką. Żałuje tylko, że nie wzięła ubrań na lato bo pogoda dzisiaj dopisała.

Natalia miała okazję brać udział w Spotkaniach z Pasjami, organizowanych dla seniorów przez Fundację Orange, które jej się bardzo podobały. Potem powrót do biura i spotkania z dziewczynami pracującymi w Fundacji – jej mentorka, Jadwiga Czartoryska, zorganizowała jej po godzinie rozmowy z każdą. Oprócz bezpośrednich rozmów Natalia biegała uczestniczyła w konferencji Sektor 3.0, gdzie miała okazję poznać wiele ważnych i ciekawych osób oraz uczestniczyć w wykładach i seminariach. Wybrała takie, które przełożą się na jej pracę biblioteczną, na przykład jak tworzyć stronę internetową. Mentorka Natalii wspierała ją nie tylko własną wiedzą, ale odsyłaniem z odpowiednimi pytaniami do odpowiednich osób. Najwięcej rzeczy do biblioteki dowiedziała się od Karoliny Kanar, która prowadzi Pracownie Orange. Od niej i innych osób dowiedziała się też co zrobić ze stroną internetową, jak efektywnie korzystać z istniejących możliwości oraz jak włączać społeczność we wszystkie działania. Planuje wszystkie te rzeczy wprowadzić w swojej bibliotece!

Magda Turska nie spędziła zbyt wiele czasu w jednym miejscu. Najpierw telefon w piątek: „Dzień dobry, Anna Sienkiewicz-Rogowska. Czy ma Pani ochotę pojechać ze mną w poniedziałek do Rybnika? Otwieramy pracownię Filmoteki Szkolnej”. W poniedziałek droga na Śląsk do miasta, z którego rzut beretem do miejsca urodzenia Magdy. Podróż w busie z krytykami, filmowcami i ekipą z PISF-u. Początki rozmów, które nie wydają się naskórkowe, lecz mocno zapadają w pamięć. Przyjazd na Śląsk. Skok do Wodzisławia na szybką wizytę sentymentalną. Powrót do hotelu i wieczór, podczas którego Magda już wie, że dokonała właściwego wyboru, wpisując w formularzu zgłoszeniowym do Młodych Menedżerek Kultury, że chciałaby, aby jej mentorką została Ania.

Basia Pasterak wstała wcześnie rano i spotkała się z drugą uczestniczką – Jowitą, w Radiu Dla Ciebie, gdzie udzielały wywiadu o Młodych Menedżerkach Kultury. Korzystając z pięknej pogody wybrała się następnie na spacer po Łazienkach, zresztą tego dnia dużo przemieszczała się pieszo. W Towarzystwie Inicjatyw Twórczych “ę” spotkała się z osobami odpowiedzialnymi za projekt “Seniorzy w Akcji” oraz inne działania dla seniorów, z rozmów z nimi czerpiąc wiele inspiracji. Uczestniczyła też w zebraniu stowarzyszenia, na którym miała okazję poznać większość pracowników. Rozmowy z nimi o pracy nad projektami dodały jej otuchy. Po zebraniu wybrała się ze swoją mentorką Martą Białek-Graczyk na obiad, gdzie zrobiły wstępne podsumowanie pobytu w Warszawie i ukierunkowanie dalszej pracy. Na deser wybrała się do Galerii Leica na wystawę fotografii Vivian Maier. Wieczorem spotkała się z innymi uczestniczkami projektu, żeby wymienić wrażenia.

Wystartowaliśmy! W ostatni weekend dziesiątka “Młodych menedżerek kultury” z różnych stron Polski przyjechała na dwa intensywne weekendy pełne warsztatów oraz pięć dni job shadowingu z mentorkami.

Program zainaugurowaliśmy wspólną kolacją pod okiem Aleksa Barona i Juliana Karewicza z restauracji Solec 44. Mentorki, uczestniczki i trenerki programu wspólnie gotowały liczne potrawy wymyślając razem przepisy.

fot. Tomek Kaczor

W weekend wszystkie uczestniczki wzięły udział w warsztatach i spotkaniach przygotowujących je do udziału w projekcie. Z pomocą Małgosi Jaskulak przyglądały się nadchodzącej pracy z mentorkami wyznaczając sobie cele na job – shadowing, co pomogło wszystkim określić stojące przed nimi wyzwania i potrzeby.

fot. Bartek Sawka

Pod okiem Moniki Klonowskiej poznawałyśmy wyzwania związane z byciem menedżerką, umiejętności rozwiązywania konfliktów, motywowaniem pracowników i byciu liderką.

fot. Andrzej Stawiński

Weekend zakończyliśmy spotkaniami z inspirującymi kobietami kultury. W nieformalnej, kawiarnianej atmosferze toczyły się dyskusje z czterema wyjątkowymi osobami: Agatą Nowotny ( School of Form, Towarzystwo Inicjatyw Twórczych “ę”), Hanią Nowak-Radziejowską (dyrektorką Muzeum Woli), Anną Sikorską ( SensArte), Aldoną Machnowską – Górą ( Teatr Konsekwentny).

fot. Kamila Szuba

Przez najbliższy tydzień wszystkie uczestniczki pracować będą ze swoimi mentorkami. Trzymamy kciuki!