Moja praca polega na…
Kieruję Muzeum Rzeźby – Oddziałem Muzeum Narodowego. Jestem odpowiedzialna za kilka tysięcy zabytków. O ich stan fizyczny, a także o stan wiedzy o nich i ich wpływ na aktualne życie artystyczne. Poza tym zajmuję się prowadzeniem gospodarstwa – pałacu z parkiem. Ważne by cała “rodzina” – zwiedzający, artyści, pracownicy, współpracownicy i przyjaciele – czuli się tu dobrze. By to miejsce inspirowało do twórczego działania. A także by wszystko, co robimy, począwszy od wystaw, wydawnictw a skończywszy na kompostowaniu trawy i obserwowaniu wiewiórek składało się na całościowy komunikat. W pewnym sensie instytucja to dzieło sztuki.
Zajmuję się tym, ponieważ…
… jestem zaangażowana w sztukę, zainteresowana specyfiką różnych miejsc, ich historią i społecznym funkcjonowaniem. Ta moja ciekawość generuje przeróżne spotkania i zdarzenia. Ciągle natrafiam na ogrom pracy, którą z różnych oczywistych powodów trzeba wykonać. Więc ją wykonuję.
Moje największe zawodowe wyzwanie.
Najtrudniejszym intelektualnie i emocjonalnie wyzwaniem była praca w Domu Pracy Twórczej w Wigrach. Bardzo udana artystycznie, choć z tragicznym zakończeniem. Nie udało mi się uratować instytucji uwikłanej w politykę między Państwem a Kościołem.
Wymarzona instytucja kultury to…
Miałam szczęście pracować w bardzo różnych instytucjach – od małego stowarzyszenia w lesie do największego muzeum w kraju. Każda była na swój sposób wymarzona, trzeba było to tylko dostrzec. O charakterze instytucji decydują jej zasoby. To może być kolekcja sztuki, wyjątkowy budynek, położenie geograficzne, zespół pracowników albo sieć przyjaciół. Czasem wystarczą dobrzy sąsiedzi, by miejsce stało się wyjątkowe.
Kobieta, która mnie inspiruje.
Spotkałam mnóstwo fascynujących kobiet, zwłaszcza dużo starszych ode mnie – artystek, nauczycielek, gospodyń domowych. Podziwiam dyrektorkę Muzeum Narodowego Agnieszkę Morawińską. Może to wygląda na chęć przypodobania się przełożonemu, ale Agnieszka naprawdę ma wielki autorytet i siłę oddziaływania. Jest dla nas jak „M” -szefowa James Bonda.
Biogram
Agnieszka Tarasiuk – artystka, kuratorka i działaczka społeczna, absolwentka warszawskiej ASP. W 2000 roku wraz z pracownikami Galerii Arsenał w Białymstoku założyła Stowarzyszenie Edukacji Kulturalnej WIDOK, pomysłodawczyni i koordynatorka cyklu projektów w Domu Ludowym w Sokolu na Podlasiu, dyrektorka Domu Pracy Twórczej w Wigrach (2008–2010). Obecnie główny kurator Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni w Warszawie. Zaledwie w ciągu ostatniego roku kuratorka tak kompleksowych wystaw jak m.in.: „Skontrum Ewolucje” (2012, Królikarnia, wspólnie z Michałem Suchorą i Aleksandrą Janiszewską); „Figury nie z tego świata” (2012, CSW Zamek Ujazdowski, wspólnie z Fabiem Cavalluccim); „Praktyki” Piotra Wysockiego (2013, Królikarnia).
Linki
Muzeum Rzeźby im. X. Dunikowskiego w Królikarni
Rozmowa z Agnieszką Tarasiuk w magazynie “Obieg”
Fot. Mikołaj Grynberg
Agnieszka Tarasiuk jest mentorką Natalii Nowackiej.